Dzień drugi - poznajemy drukarkę jako nasze narzędzie pracy.

Filament - właściwości uplastycznienia materiału

Drukarka - czujnik materiału aby przy skończonym materiale drukarka się zatrzymała

Filament - ABS są higroskopijne, należy unikać światła, wilgoci i kurzu.

materiał PLA jest bardziej plastyczny.

Rurka prowadząca z teflonu, którego właściwości są śliskie

Radełko które doprowadza filament do dyszy

Filament zanim dojdzie do dyszy przechodzi przez grzałkę z termistorem (260-270C ABS; 200-230C dla PLA)

Dysza 0,4mm, mosiężna z teflonową końcówką

Stół roboczy - laminat F4 - musi być czysty, Pierwsza warstwa to raft. Służy do poziomowania stołu i jest podstawą naszego wydruku

Kalibracja stołu: jest mechaniczna, służy do ustawienia stołu względem dyszy, odległość należy ustawić wszędzie taką samą. Służą do tego 3 śrubki ze sprężynkami, które ustawiają nam stół.

5 padów kalibracyjnych -

smar do prowadnic - litowy - co pół roku przy normalnej eksploatacji smarujemy prowadnice

wymiana dyszy tylko na rozgrzanej

druk 3D SLA i mSLA:

SLA - Stereolitografia - utwardzanie materiału za pomocą światła UV (najcześciej była to wiązka laserowa)

DSLA - rzutnik

mSLA - maskowana stereolitografia - czyli np ekrany świetlne

przy SLA 0,02mm

wydruk żywicą: po zdjęciu ze stoły myjemy w izopropanolu, aby rozpuścić resztki. Myjemy pod bieżącą wodą aby usunąć resztki alkoholu (utlenia na biało), osuszamy i naświetlamy promieniami UVw celu utwardzenia.

specyfikacja żywicy: długość fali UV - jako najistotniejszy parametr przy wyborze materiału: 400-500 nm (nanometrów), inne parametry to kwestia indywidualnych potrzeb do wydruków

Eksploatacja drukarek SAL imSLA:

najczęściej zużywają się: żywica, folia FEP,

support czyli rusztowania dla modeli: są inne niż w przypadku ABSu

na jakie kłopoty możemy natrafić podczas wydruku: Curling - podwinięcie się materiału; Sagging - nierównomierna powierzchnia dolna

odległość miedzy stołem a folią 0,05mm

ustawienia drukarki

ustawienie modelu do druku:

wystające do góry

3 dziurki: dwie od stołu jedna w niewidocznym miejscu od góry

ustawianie podpór

Auto Support dodaje automatycznie podpory lekkie

plik z rozszerzeniem ctb

podpory lekkie

dodajemy podpory ciężkie wszędzie tam gdzie pojawiają się wyspy - czyli miejsca gdzie się zaczyna drukować część (poprawnie powinno się usunąć podporę lekką i na jej miejsce dać podporę ciężką)

po dodaniu wszystkich podpór i przeglądnięciu projektu stabilizujemy nasz model dodając podpory podpór, które są samotne (po to tylko aby się nie złamały, model drukowany jest wiszący na stole i grawitacja może go pociągnąć i wpaść do żywicy)

przy otworach po trzy podpory

zapisać do druku za pomocą funkcji Slice